MOĆNO delo muzike dvadesetog veka, “Karmina Burana” najpopularnija je kantata Karla Orfa, prema mišljenju mnogih, najvećeg kompozitora scenske muzike minulog stoleća. Jedno od najčešće izvođenih dela u svetu, muzička legenda svevremene snage i senzualnosti, uvek je veliki izazov za umetnika
Tekstovi “Karmine Burane” sočni su, pikantni, nadasve lascivni stihovi dokonih studenata, školaraca lutalica, odbeglih monaha, filozofa i srednjovekovnih pevača na teme iz života srednjovekovnog čoveka: ljubav, boemija, kritika crkve, odnos prema prirodi... Dvadeset četiri teksta koje je kompozitor izabrao iz zbornika “Karmina Burana”, u njegovoj obradi zvuče savremeno i životno, naročito zahvaljujući majstorskoj upotrebi velikog orkestarskog ansambla.
Iako je Karl Orf “Karminu Buranu” napisao kao scensku kantatu, dakle kao muziku “upakovanu” sa slikama (scenskim dejstvom), ona je najčešće izvođena statično - uz pomoć hora i orkestra, ali je i takva uvek prolazila zapaženo. I na našim koncertnim podijumima i na opersko-baletskim scenama, “Profane pesme za soliste, i hor, uz pratnju instrumenata i magijskih slika” (kako stoji u podnaslovu kantate) doživele su mnogobrojne interpretacije. Dirigent Darinka Matić-Marović, koja je, kako sama kaže, dirigovala “Karminu Buranu” sigurno “hiljadu puta”, kaže da su članovi horova s kojima je izvodila ovo delo obožavali da pevaju Orfovu kantatu.
- “Karmina Burana” pleni jednostavnošću, životnim ritmom, a pre svega temperamentom kojim je obilato “natopljena” svaka numera - kaže Darinka Matić-Marović. - Pevači veoma vole da je izvode, jer ih delo odmah ponese i po pravilu ga vrlo brzo nauče; ponese ih velika radost muziciranja koju “Karmina Burana” nosi i u toku rada, a posebno tokom izvođenja na sceni.
I sam Orf smatrao je ovu kantatu svojom “najkompozicijom”, proglasivši je Opusom 1; sve što je napisao pre nje, anulirao je. A po onome što je došlo posle nje, svakako ne bi bio tako slavan kao što jeste...
Нема коментара:
Постави коментар